Gestoord: een broodje aap-verhaal · 24 februari 2001
De onwaarheid van het ‘broodje aap-verhaal’ zit hem niet in de aap, maar in het broodje. Op minstens drie continenten wordt apenvlees gegeten, er komt alleen nooit een broodje aan te pas.
Een bekend broodje aap-verhaal gaat over een man bij wie de tandarts alle tanden en kiezen heeft gevuld. Hij wordt horendol omdat hij voortdurend radio Veronica hoort: niet uit een radiotoestel of het geopend raam van de buren, maar in zijn eigen hoofd. De bijna gesloten cirkel van zware metalen in zijn mond fungeert als antenne.
Een van mijn collega journalisten, wars van apenkool en parapsychologie, en b?®ta-universitair geschoold met op een haar na dr. voor zijn naam, gebeurde het regelmatig dat hij de liedjes al hoorde, voordat hij de radio aanzette. De radio viel dan precies op de juiste maat in. Nadat hij de amalgaamvulling in enkele kiezen liet vervangen door composietmateriaal was het afgelopen met zijn voorspellende gaven.
Waarmee maar gezegd wil zijn dat straling niet moet worden onderschat. Volgens ingenieur Gerrit Teule is dat nu precies wat overheid en telecombedrijven doen: straling onderschatten. Teule voert een kruistocht tegen de plaatsing van GSM- en UMTS-basiszenders. Wanneer het nieuwe netwerk voor mobiel Internet over een paar jaar volledig is uitgerold, staan er vele tienduizenden zendmasten over het land verspreid.
Dat betekent dat iedereen vrijwel onafgebroken wordt blootgesteld aan elektromagnetishe straling die honderd keer hoger ligt dan de 01, microwatt per vierkante centimeter die deskundigen tijdens een conferentie over straling in Salzburg als maximumwaarde adviseerden.
De lichamelijk effecten hiervan zijn niet in kaart gebracht, maar overheid en telecombedrijven hebben elk zo hun eigen motieven om de nieuwe netwerken zo snel mogelijk te realiseren. De telco’s hebben hun ziel aan de duivelverkocht in ruil voor umts-licenties en de overheid heeft de homo mobilistot nieuwe ideaal-mens verheven.
Teule schetst een wel heel somber beeld van de mogelijke gevolgen van bestraling. De laagfrequente pulsen waarmee de hoogfrequente GSM- en UMTS straling wordt verzonden zouden het immuunsysteem ondermijnen. Dat zit zo. Het gros vande wetenschappers gaat er vanuit dat informatieoverdracht tussen cellen enmoleculen plaatsvindt doordat een specifieke molecuul excact past in eenvan de duizenden uitsteeksels op de celwand: de sleutel-in-het-sleutelgat-theorie.
Afweercellen zouden op die manier bijvoorbeeld kankercellen en gifstoffen herkennen. Een kleine groep dissidenten, onder aanvoering van de medicus Jacques Benenviste die een gedeukt imago heeft omdat hij ooit over ‘het geheugenvan water’ publiceerde maar desalniettemin wel dr. voor zijn naam heeft staan, menen dat de moleculaire signaaloverdracht plaatsvindt door elektromagnetische signalen op een voor elke molecuul specifieke (lage) frequentie. De receptoren op de celwand zouden dan als antennes dienen. GSM- en UMTS-straling zou deze signalen wegdrukken, met een verstoord immuunsysteem als gevolg. Misschien is radiocontact tussen cellen en moleculen een broodje aap-verhaal, maar als alleen het broodje niet klopt zouden we straks weleens allemaal met een milde vorm van AIDS rond kunnen lopen. En kwam dat ook niet van de apen af?
Gepubliceerd in Informatie, februari 2001.
* * *